Het 4de weekend

In de ochtend alleen naar het weeshuis geweest. Met Laura en Monika in een tuktuk erheen gereden. Die gingen naar het meisjeshuis. Ik had boekjes meegenomen voor de kinderen, deze had ik in de resource room gevonden bij Janaka's huis. De kinderen vonden het heel leuk. Ook de Duitse meiden waren er weer en vandaag was hun laatste dag. Ze hadden chocola gekocht en uitgedeeld aan de kinderen.

Vanmiddag met 4 Chinese meiden en een Chinese vrouw naar het weeshuis geweest. Ik heb de vrouw een kleine rondleiding gedaan en daarna kon ze me gelijk helpen met het verschonen van een groot gehandicapt meisje, die gepoept had. Daarna heb ik een beetje tussen de baby's en de peuter heen en weer gelopen. De middag gaat altijd snel voorbij maar nu kwam Ashkar me ook wel heel snel al weer halen. Na een uur al. Maandag maar eens vragen of hij niet wat later kan komen.

'S avonds zijn we bij Coco bay uit eten geweest met een aantal mensen. Ik heb weer een mixer grill gegeten omdat we niet veel vlees eten hier. Smaakte weer goed. Het was ook erg gezellig. Nadat we uitgegeten waren hadden we besloten nog een drankje te gaan doen in Unawatuna. Daar hebben Laura, Cor en ik nog gedanst en met een paar andere vrijwilligers/toeristen gepraat. Het was een leuke avond, de tuktuk rit terug was ook weer lekker spannend.

-------------------

In de ochtend konden we natuurlijk weer niet uitslapen. We hadden niks gepland maar toch voor de wekker al weer wakker. Rustig een ontbijtje eten was er ook niet echt bij. Angelika, een Duits/Amerikaanse vrouw praat echt heel veel. Gelukkig is ze na vandaag weer weg, ze was er maar 1 weekje. Aardige vrouw maar komt bijna binnenstormen met ideeën terwijl ze nog niks heeft gezien en met niemand overlegd.

Na het ontbijt heeft Ashkar ons afgezet bij een tempel boven Jungle Beach. Hier hebben we het verhaal kunnen lezen over hoe Boeddha is ontstaan. Het uitzicht was ook mooi en daarna konden we naar beneden lopen naar het strand. Dit was een klein strandje waar vandaag heel veel locals zaten. Het was best druk en wij konden mooi kijken hoe ze hier zwemmen. De meiden zwemmen hier met kleren aan. Na een half uurtje ongeveer zijn we weer gaan lopen. We gingen op ons gevoel af en vonden een smal paadje. Die hebben we gevolgd en kwamen uiteindelijk bij Unawatuna uit. Onderweg hebben we lekker uit een kokos gedronken.

Bij het strand aangekomen een bedje gezocht en een club sandwich gegeten. Daarna lekker gaan verbranden in de zon. Gezwommen in de zee en in de schaduw een lekker biertje gedronken. Heerlijk genieten dit. Als laatste nog even geshopt in het straatje van Unawatuna en weer opgehaald door Ashkar.

Het avondeten was super lekker. Janaka was langs de pizzahut gegaan en had pizza calzone voor ons gehaald. We waren maar met z'n 5en want de rest was of een weekendje weg of uit eten. Als toetje kregen we ijs.
Daarna kwam Janaka met ons praten en ging ik overleggen of hij iets wist wat ik met het laatste beetje geld kan gaan doen. Hij vertelde over een dak repareren bij Sambodi, special needs. Maar ik zei dat ik liever ging voor iets bij het weeshuis. Hij heeft verhalen verteld die niet zo leuk waren. Het blijkt dat er ergens in dat weeshuis heel veel speelgoed ligt dat allemaal gedoneerd is door mensen, maar nooit gebruikt word. Hij vertelde ook dat hij 2 jaar lang de luiers gesponsord heeft maar dat zij naar die 2 jaar de luiers zijn gaan weigeren. Blijkbaar werden soms de luiers meegenomen door de vrouwen en per stuk op straat verkocht. Hij had nog veel meer verhalen over hoe corrupt het hier allemaal is. Hij gaat me nog laten weten of ik het geld bij de grote hoop kan doen en dan voor het dak, want dan zit het ergens in vast en kan het niet gejat worden.

-----------------------

Vanmorgen de wekker gezet op 7 uur. We wouden op tijd naar Galle gaan want het is independents day. 70 jaar geleden zijn ze onafhankelijk geworden en dat werd gevierd. Bij het busstation was een parade en heel veel belangrijke mensen. Mensen van een leger en de marine moesten wel bijna 2 uur in de snikhete zon staan en er kwam een wagen met water die de straat een beetje kwam verkoelen. Heel veel muziekkorpsen die muziek maakten en jongens en meiden die dansten. Heel leuk om te zien, maar wat zouden die het warm hebben gehad zeg.

Toen de parade af was zijn Laura en ik op de bus naar Hikkaduwa gestapt. Het was een lokale bus en die zitten vaak helemaal vol. Dit keer waren wij de eersten die instapten en konden mooi zitten. Na een poosje zat hij goed vol maar ook veel stapten een halte later al weer uit. Het laatste stukje zijn we met de tuktuk naar het tsunami museum gegaan. Een soort huis waar heel veel foto's en verhalen hangen. Indrukwekkend om te zien. Een vrouw die daar woonde vertelde ons verhalen. Zij had daar gewoond, haar huis stond op de plek van het museum maar was helemaal verwoest door de tsunami. Je kon aan de vloer nog zien hoe haar huis ongeveer eerst was. De foto's waren heftig, je zag soms een stuk grond helemaal vol met dode lichamen. Ook waren er foto's van tijdens de tsunami zelf. De terug trekken van de zee en daarna de hoge golf. Ook kaarten waarop de kon zien hoever de tsunami alles had verwoest.

De tuktuk had ons terug gebracht naar Hikkaduwa en daar zijn we gaan lunchen. Lekker aan het strand maar wel overdekt. Maar goed ook want het ging regenen. Ik at roti met chocola en banaan. Een soort pannenkoek. Na het eten gingen we een stukje lopen en besloten de bus terug naar Galle te nemen. Ook weer een goede keuze want het ging keihard regenen. Weer terug in Galle zijn we naar het fort gelopen, dat ligt er heel dicht bij. Hier een paar winkeltjes in geweest en een ijsje gegeten.

Op de terug weg nog even uitgestapt bij het vrouwtje dat zelf kleren maakt. Ze had nieuwe stoffen en ik heb een t-shirt en een broek besteld. Ben benieuwd.