Dag 25

Vanmorgen was het niet zo leuk. Ik was alleen naar het weeshuis en daar waren de leidsters van wie ik niet zo veel mag doen. Ik probeerde nog uit te leggen dat ik het al heel vaak heb gedaan maar ze verstond mij niet. Ik ben de hele ochtend bij de baby's geweest. 2 Duitse meisjes waren bij de peuters en een bij de schoolkinderen. Ik heb alleen een pas plasluiers gedaan en een beetje met ze geknuffeld. Ondertussen heeft de vrouw 5 flesjes gegeven en 5 poepluiers gedaan terwijl ik elke keer voorstelde het zelf te doen. Toen ik weg ging kwam er nog een vrouw naar mij toe of ik geen vissen wilde kopen voor in het aquarium dat bij de ingang staat. Ik vond het een beetje onzin en heb maar gezegd dat ik er over nadacht. Die vissen zijn hier echt niet het belangrijkste.

Na het middageten ging de zon schijnen en zijn Laura en ik op het kleine stukje gras gaan liggen om maar eens een beetje bruin te worden. Met 5 minuten dreven we al haast weg van het zweten en we hebben het zeker niet langer als een half uur volgehouden. Lekker onder de koude douche gestaan en klaargemaakt voor de 2de deel van de dag.

In de middag ging ik met 4 Chinese meisjes naar het weeshuis. Het was er heel rustig, alle kinderen sliepen nog. Behalve een paar baby's. Een van de leidsters vroeg een chinees om een baby vast te houden. Ze had dit nog nooit gedaan. Daarna mochten ook de andere meiden een baby vasthouden en hebben we een beetje gekletst met de vrouwen. Ze vertelde over een paar kinderen hoe het kwam dat ze hier zijn en dat ze dezelfde vader hebben als de moeder. Ook moet een meisje geopereerd worden aan haar tanden en oren.

We zijn na de middag naar Sally toe geweest. Die heeft een ongeluk gehad met de trein. Ze was in de deur opening gaan zitten met haar voeten op het traptreetje en het perron waar ze langsheen gingen zonder te stoppen was hoger dan de andere perrons. Haar voet kwam daarlangs en het had niet veel gescheeld of ze was hem kwijt geweest. Gelukkig was haar vriendje bij haar en die kon zorgen dat de trein stopte en het ziekenhuis was maar 2 minuten van dat perron vandaan. Alles is goed gekomen maar nu zit ze in een hotel en kan ze niet lopen. Niet zo leuk einde van haar reis en lesje geleerd, niet meer zo gevaarlijk doen in de trein.