De 2de dag

Vanmorgen weer om half 8 opgestaan en toen hadden we dus WiFi. Echt heel fijn naar 2 dagen niks geen contact te hebben gehad met thuis. Behalve een paar sms'jes. Kon ik mooi meteen mijn verhalen op m'n blog zetten.

Vanmorgen ben ik weer na het weeshuis gegaan samen met Patty. Ik wist nu wat ik moest verwachten maar het blijft een zielig iets. Er waren vandaag allemaal nurses in opleiding. Allemaal mooie vrouwen in witte lange jurken, met een soort omslag doek. Zij kwamen alleen kijken en af en toe knuffelen met wat kindjes. Er kwam ook een fysiotherapeut langs om naar wat kinderen te kijken. Zoals een jongen heeft down en ik weet ook niet goed hoe ik het moet uitleggen, maar hij ligt er een beetje raar bij. Iemand vertelde mij dat hij z'n hoofd niet kon optillen, z'n nek was niet sterk genoeg en nu kan hij dat wel. Een ander jongetje kon niet lopen en nu ook wel. Dat geeft wel een fijn idee dat er toch mensen zijn die naar die kinderen kijken en een beetje opletten.
Ik heb weer hetzelfde gedaan als gisteren, een beetje knuffelen en rondlopen met de kindjes. Een paar broeken verschonen en plasjes opdweilen. Vandaag mocht ik ook een jongetje yoghurt geven. Hij is normaal heel druk en kan niet stil zitten, maar nu was hij ineens heel rustig.

Half 12 werden we weer opgehaald door ashkar onze tuktuk chauffeur en we gingen half 1 lunchen. Het was weer rijst met verschillende dingen erbij. Het was niet zo heel erg pittig dit keer.

Na de lunch hebben Sally en ik en nog een andere man, Oscar. Een lesje Engels voor bereid. Sally liet mij de resource room zien. Deze was boven de eetruimte en had veel boekjes, potloden en kleurboekjes. Deze konden we meenemen naar een project als we dat wouden. We hebben daar een paar Engelse boeken uitgezocht en zijn beneden aan de tafel wat gaan uitzoeken dat we konden gebruiken.

Na een uurtje op bed te hebben gezeten (het bed is echt goed te doen!) en even gefacetimed met huis gingen we naar een moslim schooltje vlakbij. Ik was heel erg benieuwd. We zijn er lopend heen gegaan en toen we door het hek gingen kwamen er al gelijk wat meisjes aan. Die gelijk in het Engels begonnen te praten tegen Sally. Het klaslokaal was meer een grote open ruimte met halve muurtjes en een kant was wel helemaal dicht en daar hing een schoolbord aan. Er stonden heel veel tafeltjes en stoeltjes. Het duurde even voordat iedereen binnen was en zelfs tijdens de les kwamen er nog wat binnen. We begonnen de les met door onszelf voor te stellen in het Engels dus en daarna vroegen we hun hetzelfde te doen. Ze praatten heel zachtjes en ik kon niet alles verstaan, maar ik denk dat ze nog beter Engels praten als ik. Nadat Sally een deel van de les gedaan had kregen de kinderen even pauze. Ze gingen buiten even voetballen en de meisjes bleven bij ons staan praten, ze waren heel nieuwsgierig. Ze vroegen allemaal vragen aan ons zoals wat mijn ambities waren en of we konden zingen en dansen. Allemaal vragen die we in het eerste deel van de les hadden gedaan. Een paar meisjes zaten mij ook al een paar keer aan te kijken en toen zei ik of ze iets wouden vertellen. Toen zeiden ze tegen mij dat ik mooie ogen had, zo schattig dat ze moesten lachen. Al helemaal toen ik zei dat ik hun ook mooi vond. Na de pauze heb ik een deel van de les gedaan, ik vond dit best spannend maar het ging op zich best goed. Ik had een paar zinnen op het bord geschreven en vroeg hun om die ook in hun schriften te schrijven. Het waren simpele vragen zoals, can you dance? Can you sing? Can you play cricket en Can your brother run fast. Daarna moesten ze het antwoord eronder schrijven. Daarna mochten ze nog wat eigen zinnetjes bedenken. Dit gingen we ook weer nakijken en als ze het goed hadden kregen ze weer een stickertje. Carlos hadden we niet meer gezien na de pauze dus toen zeiden we dat we klaar waren en de kinderen mochten gaan. Net toen ze na buiten gingen kwam Carlos weer terug, hij was wezen voetballen buiten.
Ik hoop dat ik vaker mee kan naar dit schooltje, heb wel echt het idee dat ik hier iets kan doen. Meer als in het weeshuis.

Na het project zijn we weer terug naar huis gelopen. Daarna zou ik met ashkar naar het gehandicapten project gaan omdat daar tegenover een heel mooi zwembad zou zijn. Een paar andere meiden waren daar al, maar toen ik net thuis was kreeg ik appjes dat ik beter niet meer kon komen. Het zou mij meer geld kosten dan dat het waard was. Het zwembad was heel mooi maar koud en de zon was weg en de meiden wouden zo al weer gaan. Ik kon beter een andere keer gaan en dan bijv. smiddags.
Dus Sally belde voor mij ashkar weer af, hij kwam met een beter idee. Ik moest nog een simkaartje halen omdat ik dan gewoon overal internet heb en ook ashkar kan sms'en of bellen om mij ergens heen te brengen of op te halen. Dus dat heb ik toen gedaan. Het was best een eind rijden, maar wel weer leuk. Veel gezien onderweg, het bus en trein station van Galle en alles onderweg is al een belevenis.

Toen ik terug was ben ik op mijn kamer gaan zitten en kwamen er nog wat meiden kletsen. Daarna even gedoucht en om 8 uur weer naar beneden gegaan om te eten. Dit was echt super lekker! En totaal niet pittig. Het was roti (een wrap met ik geloof vis erin). Een beetje sla erbij en een paar aardappelfrietjes. Heerlijk! Als toetje kregen we heerlijke groene ijs met iets van rode stukjes erin, geen idee wat maar het smaakte heel lekker.

Er was nog een nieuw stel aangekomen vandaag, een ouder echtpaar, 2 Duitse mensen. Verder hebben we nog wat dingen besproken en de rest van de avond heb ik voor mijn kamer nog wat zitten kletsen met Inez en Dianne.