De 19de dag

Vanmorgen alleen naar het weeshuis geweest. Het was weer een lekker onduidelijke ochtend. Van de taal begrijp ik echt niks. Ik zat eerst bij de baby's die om de beurt gingen huilen. Daarna ging ik met de peuters in de grondbox spelen en kon ze om de beurt weer gaan verschonen omdat ze geplast of gepoept hadden. Vooral veel poep vandaag, ik denk dat ik mijn potje desinfecteergel al half op heb van alleen vandaag. Want een poepluier verschoon je met water en je handen.

Aan het einde liep ik nog een keer naar de baby's en de peuters die in een bedje lagen. Toen zag ik dat een kind helemaal onder de poep zat en volgens mij het ook op at. Natuurlijk was er ook niemand te vinden, dus heb ik hem zelf maar gewassen. Daarna een ronde gelopen en nog een paar poepluiers gevonden. Gelukkig was het tijd want mijn shirt zat nu onder de poep.

Thuis gelijk omgekleed en gaan lunchen, spullen gepakt en meegegaan naar Sambodi. Om met de special needs mensen naar het strand te gaan. Een leuk uitje waar die mensen heel erg na uit keken, omdat ze eigenlijk nooit buiten de muren komen. Met 11 vrijwilligers en ik denk 25 gehandicapten zijn we de straat overgestoken en een stukje langs de weg gelopen. Er waren mensen aan het kijken en sommigen hadden een van ons bedankt dat we dit deden. Ook een paar waren ons aan het filmen, het zag er ook wel leuk uit natuurlijk.

Op het strand was het zo leuk. De mensen waren zo blij en gelukkig. Fijn dat zo iets kleins zo waardevol kan zijn. Misschien zijn ze het morgen weer vergeten maar we hebben foto's gemaakt en die gaan we printen en daar ophangen.

Terug in huis gedoucht en mijn kleren gewassen. We hadden een lekkere wrap met iets van kip en garnalen en als toetje iets van jelly. Janaka kwam nog even bij ons zitten om te kletsen, om de mensen te bedanken die weggingen en om een keer te melden dat hij het zo goed vind van ons allemaal wat we allemaal doen. De culturen zijn soms verschillend en Sally vertelde dat de vrouwen na het feestje bij het girlshome boos waren, omdat wij het overgebleven eten mee terug namen. Sally had het deze morgen mee willen nemen maar hier bij Janaka konden we het niet meer vinden en ja, hoe leg je dat uit. Janaka zei dat we er ons niets van aan moesten trekken omdat het eenmaal zo gaat hier en we er niks aan kunnen veranderen. Een van de vrouwen daar bij de girlshome achter een bureautje heeft eerder bij het weeshuis gewerkt en daar banalers weggejat. Dat doen ze hier bijna allemaal zo.
Janaka zei dat we de meiden een leuke middag hadden bezorgd en dat je zo door moet gaan met de kleine dingen, meer kun je niet doen.

11 uur hebben we Ines en Dianne uitgezwaaid, want die gaan weer terug naar Nederland. De chinezen gaan dit weekend ook weg en Margo (Nederlandse buurvrouw) gaat ook, Cor blijft volgens mij net zolang als ik.