De 15de dag

Vanmorgen weer met een paar chinezen naar het weeshuis geweest. Nu alleen weer nieuwe chinezen die maar een week blijven. Zo irritant. Deze hebben ook piercings en tattoos waarvan ik denk dat ze er beter niet zo bij kunnen lopen bij die kinderen. Zij gingen wel net iets anders doen als ik, hun gaan orphanage nursery class doen. Het bleek dus dat dat de klasjes zijn waarvoor wij de klaslokalen hebben laten bouwen.
Uiteindelijk deden deze chinezen het super goed. Stom dat je je dan weer zo kunt vergissen in mensen. Ze deden erg leuk mee met de kinderen, terwijl ze geen idee hadden wat ze moesten doen. Daar vroegen ze mij nog naar aan het begin.

Paraminde was vandaag weer terug van het ziekenhuis. Hij ziet er weer goed uit, dat is wel fijn. De kinderen allemaal lief vandaag en ik ben ook niet onder geplast, dat is ook wel eens fijn.

Na de lunch heb ik wat kleren gaan wassen en met Ashkar meegegaan om een pasfoto te laten maken voor mijn visum. Die gaan we waarschijnlijk woensdag verlengen. Het was een eindje Galle in rijden maar goed te doen en het koste maar 280 roepies, dus 1,50 ofzo.

Gelijk daarna weer na het weeshuis gegaan, dit keer met Laura, Margot en de 4 chinezen die sochtends niet waren gegaan. Toen het al 3 uur was konden we de chinezen nergens vinden. Hun kamer was wel open maar ik zag en hoorde niemand. Van Ashkar hoorden we ook dat ze deze ochtend gewoon 20 min later waren. Chinezen zijn altijd laat zei hij. Laura, Margot en ik zijn vast gegaan en een half uur later kwamen de chinezen een keer binnen. Dus toen we om kwart over 4 weer gingen waren de vrouwen ook verbaasd. De chinezen stonden ook deze keer weer buiten de box te kijken naar de kinderen. Ik had gevraagd waarom ze dat deden, het meisje die een witte jurk aan had, zei dat ze er niet op gekleed was en de volgende keer zou opletten. Ik ben benieuwd.

Toen we weer thuis afgezet waren zijn Laura en ik naar een winkeltje gelopen en onderweg kwamen we het bakkertje in een tuktuk tegen. Deze horen we iedere ochtend al rijden omdat hij steeds een muziekje afspeelt. We hebben 2 broodjes suiker gekocht en een soort hotdog voor 70 roepies. Dus 40 cent ofzo, geen geld dus. Bij het winkeltje wat koekjes gekocht voor ook maar 50 cent en we zijn even bij een kleermaker wezen kijken. Maar ook snel weer gegaan en gezegd dat we een andere keer terug kwamen.

Thuis lekker gedoucht en de broodjes opgegeten. Het duurt best lang tot het etenstijd is. Voor het avondeten gingen we wedden of er wel of geen rijst zou zijn. Cor en Dianne zeiden geen rijst en de rest wel. Het was rijst dus hoefden wij niet af te wassen. Heel fijn.

Na het eten bedacht een van de Chinese jongens te gaan zingen en er een soort battle van te maken. Hij ging eerst met een Engelstalig liedje en daarna moesten wij. Toen hebben wij even de kabouterplopdans gedaan en waarschijnlijk staan we nu op de Chinese dumpert. Maar het was wel hilarisch.