19/20-04-22 Ella en onze trip naar Udawalawe park.

Vanuit Tina nature villa gingen we verder naar een ander plekje om te overnachten. Ook deze nacht bleven we in Ella maar wat dichter bij het centrum. In een guesthouse waar Marlijn in 2018 ook geweest is.

We hebben daar rond 11 uur in gecheckt en onze was afgegeven. Ideaal. Zelf kleren wassen kost ons toch te veel tijd en spullen die we niet bij de hand hebben.

We hebben onze tas gevuld met wat flessen water en koekjes en zijn gaan wandelen. Marlijn wist nog van de vorige keer dat er een mooie route moest zijn om naar de little Adams peak te lopen en daarna naar de nine arch bridge.

Deze route was ook weer niet helemaal hetzelfde als gedacht. Maar wel weer heel mooi.

Ook de little Adams peak was zwaar. Vergeleken met de grote natuurlijk peanuts. Maar met onze toch vrij pijnlijke kuiten ging het moeizaam.

We hadden de hele dag de tijd dus deden rustig aan.

Het uitzicht van de little Adams peak was ook weer geweldig.

Daarna liepen richting de nine arch bridge en kwamen we onder weg een kraampje tegen die nog net 2 kokosnoten had liggen. Perfect!

Het laatste stukje moesten we met de trap naar beneden en kwamen we op het spoor uit. Hier hebben we nog een halve km op gelopen en toen was daar de brug. Allemaal toeristen natuurlijk. Hier hebben wij wat foto’s gemaakt en genoten van het uitzicht. Daarna door de tunnel gelopen waar allemaal vleermuizen in zaten, Brrr..

We zochten de weg terug naar Ella en kwamen op een weg uit waar de Tuktuk chauffeur zei dat het nog 6 km was. We probeerden nog een paar andere weggetjes maar die kwamen allemaal ook niet in de goede richting.

We gingen toch maar weer terug de bekende weg op. Daar vonden we een paadje dat richting Ella ging. Deze ging wel door het bos. Het was een avontuurlijke route. Onderweg zagen we ook toeristen dus het zat vast goed.

Slangeburgs bos is straks thuis niks meer aan.

Uiteindelijk kwamen we vlakbij ons guesthouse uit en konden we het zweet van ons af douchen. Even lekker chillen en de Tuktuk nemen naar het centrum.

Hier zijn zo veel restaurantjes en barretjes met toeristen. We gingen op aanraden van de tuktuk chauffeur eten bij chill cafe. Veel westers eten en alles in dollars geprijsd. Hier ontmoeten we ook 2 brabanders. Geweldige mensen. Na het eten zijn we een verdieping hoger gegaan en daar nog een biertje gedronken. Uiteindelijk half 1 een tuktuk terug gezocht maar niet gevonden. Samen hebben we terug gelopen en onderweg een tuktuk tegen gekomen. Het was vlakbij ons guesthouse dus namen zij hem voor het laatste stuk.

De volgende ochtend ging om 8 uur de wekker weer. Even ontbeten en om half 10 met de taxi naar udawalawe gereisd. Onderweg kwamen we bordjes tegen van overstekende olifanten. We reden tussen yala en udawalawe door. Twee Safari parken.

Ook zagen we een olifant aan de andere kant van de greppel. Heel dichtbij.

We kwamen half 12 aan bij ons volgende verblijf. Athgira river camp. Een luxe clamping. Mooi zwembad en onze tent lekker dichtbij. We bestelden een lunch en namen daarna meteen een plons in het zwembad. Hier is het meteen weer veel warmer dan in de bergen.

Alleen al bij het idee van iets ondernemen loopt het zweet al over je rug.

Ook hier zijn 2 Nederlanders, dit maal uit zuid Limburg. 2 erg vriendelijke kerels! 17.00 even gezellig met z’n vieren zitten kletsen onder het genot van een verkoelend drankje. Aansluitend ook met zijn vieren gegeten in het restaurant van het hotel. Ook hier was het weer erg gezellig en vloog te tijd voorbij. Totdat Marlijn Stefan te kennen gaf dat het tijd was om naar bed te gaan. De wekker zou tenslotte weer om 05.00 gaan, de volgende ochtend stond er namelijk een Safari gepland. Nog even wat deet op de beentjes en armpjes en hups zo het bedje in. Slaap lekker! Jij ook lieverd! Zin in morgen. Ik ook!