Woensdag 13-04-22. Reis van Jaffna naar Sigiriya

Waar we gisteravond rond 22.30 wat vuurwerk hoorde, was het vanochtend om 06.00 tijd voor het gebed maar ook om de kwade geesten te verdrijven. Vandaag is namelijk oudjaarsdag!

Onze wekker ging om 08.00. Dit zodat we rustig konden beginnen met de tas inpakken. Het scheelt dat we er handig in zijn. Iedere keer alleen het hoog nodige eruit halen en ieder onze eigen kussensloop als zak hebben in de grote rugzak. Dit is ook weer makkelijk inpakken. 3 zakjes totaal erin, toilettas bovenop en klaar! 08.30 ontbijten, en 09.00 van start samen met Yvon.

Na 25 minuutjes lopen waren we op het station. De trein vertrok om 09.45. Dit keer hadden we geen 1ste klas met airco. Dat was ons veel te koud af! Dit keer gewoon 2de klas. Lekker de raampjes open en genieten van de reis. Deze was dan ook geen 3 uur zoals de heenreis met de intercity, maar 4,5 uur.

Tijdens de reis is Stefan nog heel even snel in slaap gesukkeld, de eerste keer dat hij dit probeerde werd dit scherp opgemerkt door Marlijn met de uitspraak: “Als jij toch je ogen dicht doet, laat mij dan lekker bij het raam zitten!” Enige repliek had geen enkele zin. De enigszins zwakke poging van Stefan met de woorden: “Ik had droge ogen en ze zaten een beetje vast geplakt” was aan dovemansoren gericht. Er werd dan ook snel van plek gewisseld, Marlijn nu genietend van het uitzicht, Stefan vertrokken naar dromenland. Beide tevens nagenietend van de afgelopen dagen maar ook zeer zeker verheugd met het vooruitzicht van hun volgende verblijfplaats.

De treinreis was wederom mooi, maar ook wat lang. Gelukkig hadden we deze tocht Yvon mee wat voor enige sociale afleiding zorgde. Yvon is een Nederlandse dame die nu al 4 weken allen op stap is en dit nog de komende 2 maanden voort zet. Landen als Thailand, Cambodja, Laos en Vietnam staan onder andere nog op de lijst. Na 3 maanden zal haar vriend aansluiten die nu op oefening is bij de grens met Ukraine, en zullen zij daarna 3 maanden deze mooie tocht door Azië samen voortzetten. Hats off! Wij doen het ze niet na. Er zit dan ook een voorbereiding van 2,5 jaar in die reis.

Terug naar het heden, 14.15. De treinreis is op zijn einde gekomen en we nemen kort afscheid van Yvon. Hier scheiden onze wegen. Onze vriend Kuma staat al klaar op het station, echter een kleine twist. We rijden niet met hemzelf mee, maar zijn zoon zal ons naar Sigiriya brengen. Die heeft namelijk een snellere tuktuk voor de lange afstand, en daardoor zal de reistijd nog mee vallen. Wel kwam er meteen de vraag of we nog wat wilde eten, of dat net als de vorige keer lekker bij een bakkertje moest zijn en of het take away was, dan konden we namelijk onderweg eten. Na kort overleg en Kuma die zijn zoon instrueerde, namen we afscheid van onze vriend, wenste hem alvast een gelukkig nieuwjaar en stapte bij zijn zoon in. Gas op die lolly! Na een klein half uurtje werd er vaart geminderd. Daar was dan de bakker, snel wat lekkere versnaperingen uitzoeken en weer lekker door. Ayubowan, and best wishes for the new year!

Marlijn lekker een zoete koek, Stefan de overheerlijke lokale broodjes met fish curry, kip, en ei en ui. Na pak weg 2,5 uur en onze tuktuk bedanken voor de snelle tocht, groeten aan paps and we keep in touch!, was ook dit ritje achter de rug en kwamen we dan aan in ons nieuwe verblijf. Hotel Sigiriya. Wat een verschil met Jaffna. Maar zo was het ook gepland. Van 6 euro per nacht naar 60 euro per nacht. Het is tenslotte ook onze huwelijksreis en dan mag je soms ook best wat luxe doen. Daarnaast moeten we hier goed rusten, want hier zullen we de komende 2 dagen wat hoogte meters gaan maken. De tocht naar de top van de “Pidurangala” en de “Lion Rock” staan op de planning. De eerdergenoemde heeft Marlijn in 2018 al beklommen, dit is tevens ook de eerste plaats die we aandoen met onze gezamenlijke reis waar zij al eerder is geweest. Vanaf hier is het voor haar dus gesneden koek.

Nadat we hadden ingecheckt en het uitzicht en de kamer vol bewondering hadden aanschouwd, stonden we te springen om in het heerlijke zwembad te duiken. Zwembaden zijn geen standaard bij hotels over dergelijken hier ik Sri Lanka, maar hier hebben we er een. Maarliefst 2.4m diep! Geen wonder dat er een lifeguard naast het zwembad staat.

Na even heerlijk plonsen en zwemmen, begon het toch wel erg hard te regenen. Terug naar de kamer. Douchen, en klaar maken voor het avondeten. Even lekker een cocktail en dan naar bed toe. Morgen staat ons weer een hele mooie dag te wachten met al dit natuurlijk schoon. En na de beklimming kunnen we dan lekker relaxen bij het zwembad, genietend en blij met elkaars gezelschap.

Wat is het toch fijn om zulke goede maatjes te zijn.

Tot de volgende!

Groet, Stefan en Marlijn.